საჭიროა განისაზღვროს ორგანიზაციის წმინდა ფულადი ზარალი, რათა გამოვთვალოთ შესაძლებლობის ღირებულება. ფულადი სახსრების დანაკარგი არ იზომება კაპიტალის აბსოლუტურ ერთეულებში, სხვა რესურსებისგან განსხვავებით, მაგრამ ეს ხარჯები დამოკიდებულია ალტერნატივაზე. თუ ორგანიზაციას აქვს კაპიტალი, რომელიც აღემატება მის საჭიროებებს, მაშინ კომპანიის შესაძლებლობის ღირებულება უდრის საგარეო ინვესტიციის მოგების მაღალ მაჩვენებლებს და ექვივალენტური რისკის მქონე საპროცენტო განაკვეთს.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
ნებისმიერი მწარმოებელი ცდილობს გაზარდოს საწარმოს მოგება, მაგრამ შესაძლებლობის ხარჯები მთავარი დაბრკოლებაა მოგების მაქსიმალურად გაზრდის შესაძლებლობების განხორციელებაში. იმ შემთხვევაში, თუ კომპანიის მენეჯმენტი არ იყენებს კაპიტალურ სახსრებს და არ მიიღებს საგარეო ინვესტიციის საპროცენტო განაკვეთს, რომელიც აღემატება სხვაგან ინვესტორების მიერ მიღებული საპროცენტო განაკვეთს, მაშინ თანხები ნაწილდება აქციონერებს შორის. საუკეთესო ალტერნატიული შესაძლებლობის შედეგად, კომპანიის ინვესტორების მიერ მიღებული საპროცენტო განაკვეთი არ აღემატება ინვესტიციის დაბრუნების მინიმალურ მოთხოვნულ მაჩვენებელს.
ნაბიჯი 2
ზოგიერთი ხარჯების აღრიცხვა შეუძლებელია სააღრიცხვო სისტემაში. სისტემის მიერ აღრიცხული ხარჯები უნდა ეფუძნებოდეს წარსულში გადასახდელ ვალდებულებებს. ეს არის დანახარჯები, რომელსაც მოქმედი ეწოდება, ვინაიდან ისინი აღირიცხება საბუღალტრო სისტემის მიერ.
ნაბიჯი 3
ამასთან, გადაწყვეტილების მისაღებად უნდა გაითვალისწინოთ ყველა ხარჯი, რომლებიც პირდაპირ არ არის აღრიცხული ანგარიშებში. ამ ხარჯებს ეწოდება შესაძლებლობის ხარჯები ან დრო. ანუ ეს ხარჯები არის ხარჯები, რომლებიც ზომავს მოგებას, რომელიც ეწირება ან იკარგება ოფციონის არჩევის შედეგად, და როდესაც სხვა ვარიანტების უარი უნდა თქვან.
ნაბიჯი 4
შესაძლებლობის საფასური, რომელიც არ მიეკუთვნება კაპიტალს, მხოლოდ მაშინ შეიძლება განვიხილოთ, როდესაც საქმე ეხება მწირი რესურსების გამოყენებას, მაგალითად, მასალების, აღჭურვილობისა და შრომის შეზღუდვას. როდესაც რესურსები არ არის მწირი, მაშინ მათი გამოყოფა არ შეიძლება სხვა ვარიანტის სასარგებლოდ.
ნაბიჯი 5
კომპანიის დროის ხარჯების გამოსათვლელად, წარმოებაში დანერგილი თითოეული ფაქტორისთვის საჭიროა შეფასდეს საწარმოს მიერ დაკარგული რესურსის მოგება რესურსის გამოყენებისას არა საუკეთესო გზით, არამედ უახლოეს, ფულადი ფორმით.
ნაბიჯი 6
შესაძლებლობის ხარჯები იყოფა 2 ტიპად: გარე და შიდა. გარე ხარჯები ასოცირდება რესურსის შეძენასთან და შეესაბამება იმ სარგებელს, რომლის მიღება შეიძლება სხვა ალტერნატიული რესურსის იგივე ხარჯების გამოყენებით. შიდა ხარჯები გამოწვეულია არა მოზიდული, არამედ საკუთარი რესურსების გამოყენებით, რაც ნიშნავს, რომ კომპანიის რესურსების დროის ხარჯები უდრის იმ სარგებელს, რაც შეიძლება მიიღონ მათი რესურსების ალტერნატიული გამოყენებიდან.
