ინკასოს დავალება არის საანგარიშსწორებო დოკუმენტი შუამავალი საბანკო შეგროვების ოპერაციაში, რომელსაც ქმნის კრედიტორი ბანკისთვის. მისი საშუალებით იგი უდავო წესით მოსთხოვს გადამხდელს დავალიანების ოდენობას.
საკოლექციო დასახლებების კონცეფცია და არსი
შეგროვება არის მხარეებს შორის ანგარიშსწორების მეთოდი, რომელშიც არა მომწოდებელი, არამედ ბანკი იღებს მყიდველის ბანკისგან გადასახდელ თანხას ან გადახდის მიღებას. ამის საფუძველია ფულადი, საანგარიშსწორებო ან სავაჭრო დოკუმენტები. კრედიტორისგან ბანკისადმი მოთხოვნა მოვალისგან სესხის თანხის მოთხოვნის შესახებ ხორციელდება ინკასოს დავალების საშუალებით.
ამავე დროს, ბანკები ასეთ ოპერაციებში მხოლოდ შუამავალი რგოლის როლს ასრულებენ და პასუხს არ აგებენ მყიდველის მიერ დოკუმენტების გადაუხდელობაზე.
განასხვავებენ სუფთა და დოკუმენტურ კრებულს. ამ უკანასკნელ შემთხვევაში საჭიროა დოკუმენტები, რომლებიც დაადასტურებენ მიწოდების ფაქტს (მიწოდების შენიშვნები, ინვოისები და ა.შ.)
საერთაშორისო ვაჭრობაში, შეგროვება არის საბანკო ბრძანება ექსპორტიორისთვის, რომ თანხის დამადასტურებელი დოკუმენტაციის ჩაბარებისას იმპორტიორისგან მიიღოს თანხა და ექსპორტიორს თანხა გადასცეს ბანკებისგან ვალდებულებების გარეშე. აკრედიტივებისგან განსხვავებით, კოლექცია გამოიყენება გამყიდველსა და მყიდველს შორის ნდობის ურთიერთობის დამყარების მიზნით.
მყიდველის გადახდისუუნარობის რისკის შესამცირებლად და დოკუმენტების შეგროვებისათვის თანხის გადახდის შეუძლებლობის მიზნით, მომწოდებლები ხშირად მოითხოვენ მათ საბანკო გარანტიის მიწოდებას.
შეგროვების შეკვეთების კონცეფცია და ტიპები
შეგროვების შეკვეთებს რუსეთში აქვთ ერთიანი ფორმა 0401071 ნომრით. მათი გამოყენება სამ მთავარ შემთხვევაში შეიძლება:
- როდესაც კანონით დადგენილია ფულის შეგროვების უდავო პროცედურა - ამ შემთხვევაში, შეგროვების ორდერი უნდა შეიცავდეს მითითებას კანონს;
- სააღსრულებო ფურცლის აღდგენისთვის - დოკუმენტი უნდა შეიცავდეს სააღსრულებო ფურცლის ბმულს, მის თარიღს და საქმის ნომერს, აგრეთვე იმ ორგანოს სახელს, რომელმაც მიიღო ეს გადაწყვეტილება; ასეთი შეგროვების ბრძანებებს ბანკები იღებენ მხოლოდ აღმასრულებელი დოკუმენტის ორიგინალის ან დუბლიკატის თანდართვით;
- იმ პირობით, რომ გადამხდელი უზრუნველყოფს ბანკს უფლებას ჩამოწეროს თანხები კრედიტორის (მიმწოდებლის) სასარგებლოდ - მაგალითად, გადამხდელი წერს განცხადებას ბანკში, ხელშეკრულების შესაბამისად, თავის მიმწოდებელზე შეგროვების ორდერების გაცემის ნებართვით.
განასხვავებენ მიღებას დაუშვებლობას (დებეიტინგი ხორციელდება ანგარიშის მფლობელის თხოვნის გარეშე) და მიღებას (დებეიტინგი ხდება მხოლოდ ანგარიშის მფლობელის დადასტურების შემდეგ) შეგროვების დავალებები. მაგალითად, მიუღებლობის შესახებ ბრძანებები შეიძლება გაიცეს გადასახადის ან საპენსიო ფონდის მიერ საგადასახადო დავალიანების დადგენისას. ამ შემთხვევაში, ბანკები არ განიხილავენ გადამხდელთა უკმაყოფილებას მათი ანგარიშებიდან ფულის ჩამოწერასთან დაკავშირებით უდავო წესით.