მოგება არის შემოსავლის ჭარბი წარმოების ხარჯებზე, ნებისმიერი საქონლისა და მომსახურების გაყიდვიდან. ეს არის ფინანსური შედეგების ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მაჩვენებელი კომპანიების ეკონომიკურ საქმიანობაში. იგი გამოითვლება პროდუქტის რეალიზაციიდან მიღებულ თანხასა და წარმოების გარკვეული ფაქტორების ხარჯების ჯამს შორის სხვაობის სახით ფულადი თვალსაზრისით.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
მოგება შეიძლება დაიყოს ზოგად (მთლიანი), წმინდა, ბუღალტრულ და ეკონომიკურ. მთლიანი (მთლიანი, ბალანსი) მოგება არის განსხვავება გაყიდვასა და გაყიდული საქონლის ან მომსახურების ღირებულებას შორის. საცალო ვაჭრობისთვის მთლიანი მოგება არის შემოსავალი, გამოკლებული გაყიდული პროდუქციის ღირებულებას.
ნაბიჯი 2
წმინდა მოგება არის კომპანიის ბალანსის მოგების ნაწილი, რომელიც მის განკარგულებაში რჩება გადასახადების, გამოქვითვების, გადასახადებისა და სხვა აუცილებელი გადასახადების შემდეგ ბიუჯეტში. ეს მოგება გამოიყენება კომპანიის საბრუნავი კაპიტალის გასაზრდელად, რეზერვების, სახსრების ფორმირებისა და წარმოებაში რეინვესტირებისთვის.
წმინდა მოგების მოცულობიდან გამომდინარე, დივიდენდები ერიცხება საწარმოს აქციონერებს. უფრო მეტიც, მისი მოცულობა პირდაპირ დამოკიდებულია როგორც მთლიანი მოგებაზე, ასევე გადასახადების ოდენობაზე.
ნაბიჯი 3
საბუღალტრო მოგება განისაზღვრება, როგორც განსხვავება გაყიდვიდან მიღებულ თანხას (გაყიდვების ოდენობა) და ფირმის ხარჯებს (ხარჯებს) შორის.
ნაბიჯი 4
ეკონომიკური მოგება არის წმინდა მოგების ის ნაწილი, რომელიც ორგანიზაციას რჩება გაწეული ყველა ხარჯის, მეპატრონელისთვის კაპიტალის განაწილების შესაძლებლობის ჩათვლით. ამავე დროს, ეკონომიკური მოგების ღირებულების უარყოფითი მნიშვნელობის შემთხვევაში, არსებობს კომპანიის ბაზრიდან გასვლის ვარიანტი. ეს შეიძლება განისაზღვროს, როგორც სხვაობა ჩადებული კაპიტალის ღირებულების მომგებიანობასა და მის საშუალო შეწონილ ღირებულებას შორის, გამრავლებული მის ღირებულებაზე.
ამ ტიპის მოგება საშუალებას გაძლევთ შეადაროთ კომპანიის ინვესტიცირებული კაპიტალის ანაზღაურება მინიმალური საჭირო მოგებით, რომ დააკმაყოფილოთ ინვესტორების მოლოდინები, ასევე გამოხატოთ ფულადი ერთეულების სხვაობის შედეგი.
ნაბიჯი 5
ეკონომიკური მოგება განსხვავდება სააღრიცხვო მოგების გამომხატველი ინდიკატორისგან მხოლოდ იმით, რომ მისი განსაზღვრა ითვალისწინებს ყველა გრძელვადიანი და სხვა პროცენტული ვალდებულებების ღირებულებას. ანუ, სააღრიცხვო მოგება უფრო მეტია, ვიდრე ეკონომიკური მოგება შესაძლებლობის ხარჯების ოდენობით ან უარყოფილი შესაძლებლობების ხარჯებით.
