საბრუნავი კაპიტალის ოპტიმალური ოდენობის განსაზღვრა სასიცოცხლო კომპონენტია როგორც მიმდინარე, ისე ახალი პროექტისთვის. მთლიანი და წმინდა საბრუნავი კაპიტალის განსაზღვრა აუცილებელია კომპანიის საქმიანობის მენეჯმენტის წარმატებული პოლიტიკის შემუშავებისათვის.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
საბრუნავი კაპიტალის საჭიროება გამოითვლება, როგორც წესი, დამოკიდებულია მათი ადგილისა და წარმოების როლის მიხედვით. მაგალითად, დასავლეთში, ჩვეულებრივ, მეტი ყურადღება უნდა მიექცეს დებიტორული დავალიანების მართვას და უფასო ფულადი სახსრების საჭიროებების განსაზღვრას. რუსეთში, ტრადიციულად, მეტი აქცენტი კეთდება ინვენტარებში ინვესტიციისთვის საჭირო თანხის მართვაზე.
ნაბიჯი 2
ნედლეულის, დამხმარე და ძირითადი მასალების მარაგების ეფექტური მართვა აუცილებელია გარკვეული ტიპის მატერიალური რესურსის წარმოების უწყვეტი უზრუნველყოფისათვის. საბრუნავი კაპიტალისა და, შესაბამისად, აქციების განსაზღვრა, ხშირად ხდება პოლიტიკური ამოცანა ერთიანი საწარმოს კონტექსტში. ამ პროცესში ეჯახება წარმოების მუშაკთა, დაგეგმვის მომსახურებისა და გაყიდვების დეპარტამენტების ინტერესები. ეს უკანასკნელი, მარკეტინგულ სერვისებთან ერთად, მხარს უჭერს ინვენტარის ზრდას წარმოების ყველა ეტაპზე, რათა ხელი არ შეუშალოს შემომავალი შეკვეთების მიწოდებას და უზრუნველყოს მომხმარებლისთვის ხარისხიანი მომსახურება. იგივე თვალსაზრისი აქვთ წარმოების მუშაკებს, რომელთა დიდი რაოდენობის მარაგი უზრუნველყოფს მოქნილობას, როდესაც მოთხოვნა იზრდება, და ამცირებს შეფერხებისა და გათიშვის რისკს. მეორეს მხრივ, დაგეგმვისა და ფინანსური მომსახურება ეწინააღმდეგება დიდი რაოდენობით აქციების დაგროვებას. ისინი ცდილობენ შეამცირონ ეს მოცულობა მინიმალურ დონეზე, რათა გაზარდონ მიმდინარე აქტივების ბრუნვა და შეამცირონ შენახვის ხარჯები.
ნაბიჯი 3
საბრუნავი კაპიტალის განსაზღვრისას ინტერესთა კონფლიქტის მოსაგვარებლად, მენეჯმენტმა ნათლად უნდა გაიგოს თითოეული მოსაზრების დადებითი და უარყოფითი მხარეები. ინვენტარის გაზრდის უარყოფითი მხარეებია: შენახვის გაზრდილი ხარჯები, დამატებითი შენახვის ადგილის საჭიროება, ინვენტარში ძალიან ბევრი საბრუნავი კაპიტალის მიბმა, მარაგების გაუარესების რისკის ზრდა და არალეგიდირებული მარაგების ოდენობა. ინვენტარის არასაკმარისი დონე შეიძლება შეიცავდეს შემდეგ პრობლემებს: დანაკარგები და პროდუქტიულობის შემცირება აპარატების გათიშვის გამო, წარმოების რიტმის მოშლა, წარმოების პროგრამის მოშლა, რეალური და პოტენციური მომხმარებლების დაკარგვა, მოგების დაკარგვა არასაკმარისი წარმოების გამო დასრულებული პროდუქტი.
ნაბიჯი 4
საბრუნავი კაპიტალის განსაზღვრის პრობლემა შეიძლება განისაზღვროს საწარმოს ნებისმიერი სტრუქტურის უფრო ძლიერი გავლენით. ამასთან, უმჯობესი იქნება საკითხის გადაჭრა უმაღლეს დონეზე, რათა დადგინდეს კომპანიისთვის ყველაზე ოპტიმალური ვარიანტი. აუცილებელია კომპრომისის პოვნა ლიკვიდურობასა და ბრუნვას შორის, რისკებსა და ხარჯებს შორის. საწარმოების მზარდი რაოდენობა საბრუნავი კაპიტალის ოპტიმალური მნიშვნელობის განსაზღვრისას მიდრეკილია თვალსაზრისით”ნაკლები უკეთესია”, მისი ჩანაცვლება”მარაგი არ გამოსწორებს” სქემით.