გაყიდვების პოლიტიკა არის საწარმოს წარმატებული განვითარების ძირითადი კომპონენტი, ვინაიდან თითოეული ორგანიზაცია შექმნილია პროდუქციის წარმოებისთვის, მათი რეალიზაციითა და მოგებით. პროდუქციის რეალიზაციის ნაკლებობა იწვევს თავად საწარმოს უაზრო არსებობას.
გაყიდვების პოლიტიკის ფაქტორები
მარკეტინგის პოლიტიკის შემუშავებისას, გასათვალისწინებელია მნიშვნელოვანი ფაქტორები. საწარმოს სასიცოცხლო საქმიანობაზე გავლენას ახდენს არა მხოლოდ შიდა გარემო (დეპარტამენტებისა და მომსახურების ურთიერთქმედება პროდუქციის წარმოებისთვის, მისი შენახვა, საბოლოო მომხმარებლისთვის რეალიზაცია), არამედ ასევე გარეგანი. ეს არის რეგიონის ინფრასტრუქტურა, მისი ეკონომიკური განვითარება, სატრანსპორტო გზების მდგომარეობა.
დიდ ეკონომიკურ რეგიონში ბევრად მეტია საბოლოო მომხმარებელი, ვიდრე განუვითარებელ რეგიონებში. დიდ მიტროპოლიტებში ძლიერი კონკურენტული საწარმოების ფაქტორია. ამიტომ აუცილებელია გაყიდვების ბაზრის გეოგრაფიული სექტორის განვითარება. ამ მხრივ ჩნდება კითხვა სხვა რეგიონებში რეკლამირებაში დამატებითი სახსრების ინვესტიციის ჩადების შესახებ, აგრეთვე თვით პროდუქტის თვითღირებულების გაზრდის გამო ტრანსპორტირების ხარჯების, პროდუქტის შეფუთვის განვითარებისა და გამოყენების გამო, რომ არ მოხდეს გაფუჭება. კლიმატური პირობების ცვლილებებამდე. ამ შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს შუამავლების მოზიდვა გაყიდვების გაზრდის მიზნით.
გაყიდვების პოლიტიკის ფორმირების ეტაპები
გაყიდვების ეფექტური საქმიანობისთვის აუცილებელია ფაზური გეგმის შედგენა გაყიდვების პოლიტიკის განხორციელებისათვის. აუცილებელია განისაზღვროს რეალისტური, მისაღწევი გაყიდვების მიზნები, იმისდა მიუხედავად, მიიღწევა თუ არა ისინი გრძელვადიან თუ მოკლევადიან პერიოდში. ეს არის საქონლის რეალიზაციის გარანტირებული მოცულობა ბაზრის ცალკეულ სეგმენტში, გაყიდვების შემოსავლები, გაყიდვების დრო, საქონლის ბრუნვის კონტროლი და ა.შ., საწარმოს ძირითადი მიზნებიდან გამომდინარე. შემდეგი ნაბიჯი არის გარე და შიდა გარემოზე ზემოქმედების ანალიზი, ნეგატიური ფაქტორების განეიტრალებისა და მათი განხორციელების ზომების შემუშავება, ბაზრის სექტორში პროდუქციის განაწილების არხების შექმნა და კონტროლი, საქონლის განაწილების შუამავლების შერჩევა.
სადისტრიბუციო არხების გათვალისწინებით, უნდა გესმოდეთ, რომ ხდება პირდაპირი მიწოდება, როდესაც მწარმოებელი პირადად ყიდის წარმოებულ პროდუქციას და ის, რაც შუამავლების ჩართვას უკავშირდება.
გაყიდვების პოლიტიკის ბოლო და საკმაოდ მნიშვნელოვანი ეტაპია პროდუქტის ხარისხის სისტემის ორგანიზება და უწყვეტი ფუნქციონირება. პრაქტიკულად შეუძლებელია დაბალი ხარისხის და არაკონკურენტუნარიანი პროდუქციის გაყიდვა.
კომპანია დამოუკიდებლად ირჩევს ყველაზე ეფექტურ მეთოდს შედეგის მისაღწევად - ეს ყველაფერი დამოკიდებულია ორგანიზაციის წარმოებაზე, ფინანსურ, ეკონომიკურ შესაძლებლობებზე და მის პოზიციაზე ბაზარზე. ამ ფაქტორების შემოწმება და გადაწყვეტა ორგანიზაციის მარკეტინგული პოლიტიკის საშუალებით ხდება.
