წონასწორობის შემოსავალი ან ეროვნული შემოსავლის დონე კეინსიანური შემოსავალი-ხარჯვის მარტივ მოდელში არის გარკვეული განტოლება, როდესაც "ინექციების" ოდენობა ტოლია "გაჟონვების" ოდენობისა. ამ შემთხვევაში წონასწორობა შეიძლება იყოს სრული ან ნახევარ განაკვეთზე დასაქმების პირობებში (მაგალითად, უმუშევრობის პირობებში).
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
შემოსავლის წონასწორობის დონის დასადგენად არსებობს ორი მეთოდი. ამ შემთხვევაში, თქვენ შეგიძლიათ აირჩიოთ ყველაზე შესაფერისი, საჭირო გაანგარიშებისთვის.
ნაბიჯი 2
გამოიყენეთ მონაცემები გრაფიკად. ამ შემთხვევაში საჭიროა განისაზღვროს ის ინდიკატორი (წერტილი), რომელზეც მთლიანი მოთხოვნის ჯამი ეროვნული შემოსავლის ტოლია (ხაზების გადაკვეთა).
ნაბიჯი 3
იპოვნეთ სხვა წერტილი, სადაც ინექციების ღირებულება ტოლი იქნება გადინების ჯამის. ამ შემთხვევაში, შემოსავლის წონასწორობის დონე (მაგალითად, Y) საკმაოდ სტაბილურად შეიძლება ჩაითვალოს, რადგან შემოსავლის ნებისმიერ სხვა დონეზე შეიძლება წარმოიშვას ეკონომიკური ძალები, რომლებიც ქვეყნის ეკონომიკას წონასწორობის პოზიციამდე მიჰყავს.
ნაბიჯი 4
წონასწორობის შემოსავლის განსაზღვრა მეორე მეთოდის გამოყენებით. ამისათვის განვიხილოთ მაგალითი: შემოსავლის გაბატონებული დონე 50 მილიონი რუბლის ტოლია. თავის მხრივ, ეს ნიშნავს, რომ საქონელი და მომსახურება იწარმოებოდა ზემოაღნიშნული თანხით, 46 მლნ რუბლი მოთხოვნილებით ამასთან დაკავშირებით, ფირმები დაინახავენ, რომ გაზარდეს ინვენტარი და დაიწყებენ საწარმოო საქმიანობის მოცულობის შემცირებას. ანალოგიურად, თუ შემოსავალი 30 მილიონი რუბლი იქნებოდა, მაშინ მთლიანი მოთხოვნა 34 მილიონი რუბლის ტოლი იქნებოდა (50 - 46 = 4, 30 + 4 = 34, ანუ მოთხოვნილებასა და წარმოებას შორის ცვლილების შემდეგ) და აღემატებოდა წარმოების მოცულობა. ამ შემთხვევაში, მარაგი შემცირდება და ორგანიზაციებს შეეძლებათ ძალისხმევა წარმოების გაზრდის მიზნით. გასათვალისწინებელია, რომ კომპანიების შესაძლებლობა გაზარდონ წარმოების მოცულობა ასეთ ვითარებაში პირდაპირ იქნება დამოკიდებული საკუთარი გამოუყენებელი რესურსების ხელმისაწვდომობაზე. ამ შემთხვევაში წონასწორობის შემოსავალი 30 მილიონი რუბლია.
ნაბიჯი 5
გთხოვთ გაითვალისწინოთ, რომ მეცნიერ კეინსის თეორიის თანახმად, ეკონომიკის წონასწორობის დონეზე, ინვესტიციები არ უნდა იყოს თანაბარი დანაზოგი. კეინსი ამტკიცებდა, რომ დანაზოგების საერთო ოდენობა ძირითადად დამოკიდებულია ეროვნულ შემოსავალზე (მის დონეზე) და ნაკლებად არის დამოკიდებული საპროცენტო განაკვეთზე. თავის მხრივ, ინვესტიციები ძირითადად დამოკიდებულია საპროცენტო განაკვეთზე.
