იურიდიული პირების საკუთრების ყველაზე პოპულარული ფორმები, რომლებიც ახორციელებენ სამეწარმეო საქმიანობას რუსეთის ფედერაციის ტერიტორიაზე, არიან შეზღუდული პასუხისმგებლობის საზოგადოებები.”შეზღუდული პასუხისმგებლობის” განმარტება გულისხმობს დამფუძნებლების პასუხისმგებლობას, რომელიც წარმოიშობა ამ იურიდიული პირის გაკოტრების შემთხვევაში.
დამფუძნებლების პასუხისმგებლობა შპს ვალების მიმართ
იურიდიული პირების სტატუსის საკითხები და მათი პასუხისმგებლობა ნაკისრ ვალდებულებებზე რეგულირდება რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო კოდექსით. სამოქალაქო სამართლის სფეროში ვალდებულებები საკმარისად დეტალურადაა აღწერილი ამ დოკუმენტში, მაგრამ დამფუძნებლებისგან დასმული კითხვების უმეტესობა ეხება საგადასახადო დავალიანებას, რომელიც რეგულირდება რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო კოდექსის 49-ე მუხლის მე -2 პუნქტით
ამ დოკუმენტებიდან გამომდინარე, შეზღუდული პასუხისმგებლობის საზოგადოების ლიკვიდაციის შემთხვევაში, ამ იურიდიულმა პირმა პასუხი უნდა აგოს სამოქალაქო ვალდებულებებზე და სრულად გადაიხადოს გადასახადების, ჯარიმებისა და ჯარიმების დავალიანება. თუ კომპანიას არ აქვს საკმარისი სახსრები, დანარჩენ დავალიანებას დაფარავს დამფუძნებლები საწესდებო კაპიტალში მათი წილის პროპორციულად. ამ შემთხვევაში შეიძლება მოხდეს სესხის დაფარვა, ფიზიკური პირების პირადი ქონების ჩათვლით.
შპს-ს საქმიანობის მარეგულირებელი მთავარი კანონის - No14 - FZ "შეზღუდული პასუხისმგებლობის საზოგადოების შესახებ" 1998 წლის 8 თებერვლის თანახმად, მონაწილეები პასუხს არ აგებენ მათ მიერ დაარსებული იურიდიული პირის სასესხო ვალდებულებებზე და დანაკარგების რისკია მათ შორის იყოფა საწესდებო კაპიტალში თითოეული მათგანის შენატანის ღირებულების ფარგლებში. ამრიგად, დამფუძნებლების პასუხისმგებლობა კომპანიის სასესხო ვალდებულებებზე გამორიცხულია, რომლის ერთ-ერთი დამახასიათებელი მახასიათებელი, როგორც იურიდიული პირი, არის დამოუკიდებელი პასუხისმგებლობა. იგი უზრუნველყოფილია ამ შპს-ს საკუთრებაში არსებული ან მართული ქონებით.
კანონით გათვალისწინებული გამონაკლისები
მაგრამ არსებობს გამონაკლისები, როდესაც დამფუძნებელს შეიძლება მოსთხოვონ პასუხი სესხებს, როგორც გადასახადის, ასევე დანარჩენი ნაწილებისათვის. ეს შეიძლება მოხდეს იმ შემთხვევაში, თუ მონაწილე დამნაშავედ იქნა ცნობილი, მაგალითად, განზრახ გაკოტრების ან ქმედებების გამო, რის შედეგადაც კომპანიამ მიაღწია კომპანიას. ამ შემთხვევაში, მონაწილის ან რამდენიმე მონაწილის დანაშაულის დამადასტურებელი მტკიცებულებათა შეგროვება დაევალა კრედიტორებს ან საგადასახადო ორგანოებს, იმ ორგანიზაციებს, რომლებიც გაკოტრებული საზოგადოებით არიან დაინტერესებულნი გადაიხადონ თავიანთი ვალები. იმ შემთხვევაში, თუ ბრალი ეკისრება რამდენიმე მონაწილეს, მათ შორის, ვინც უკვე დატოვა კომპანია გაკოტრების ან ლიკვიდაციის პროცედურის დაწყებამდე, ასევე შეიძლება დაეკისროს შვილობილი პასუხისმგებლობა დავალიანებისათვის. ყველა სხვა შემთხვევაში, დამფუძნებელს არ მოუწევს პასუხის გაცემა იურიდიული პირის დავალიანებაზე.
