იპოთეკური სესხის შეწყვეტა თანამედროვეობაში სულ უფრო გავრცელებული პრობლემაა. როგორიც არ უნდა იყოს ხელშეკრულების შეწყვეტის მიზეზი, მისი კომპეტენტური განხორციელება დაეხმარება მსესხებელს, თავიდან აიცილოს ზედმეტი ფინანსური ზარალი.
Ეს აუცილებელია
- - იპოთეკური ხელშეკრულება;
- - ბანკისადმი თხოვნის წერილი ხელშეკრულების შეწყვეტის შესახებ;
- - განცხადება სასამართლოში.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
გირაო გირაოს სახეობაა. ეს წარმოადგენს არა მხოლოდ საცხოვრებლის, არამედ ნებისმიერი სახის უძრავი ქონების გირაოს, რომელიც, სამოქალაქო კოდექსის თანახმად, მოიცავს მიწის ნაკვეთებს, შენობებსა და მშენებლობას.
ნაბიჯი 2
ბანკთან იპოთეკური ხელშეკრულების დადებისას ყურადღებით წაიკითხეთ არა მხოლოდ გადახდის პროცედურა, არამედ მასში განსაზღვრული იპოთეკური ხელშეკრულების შეწყვეტის შესაძლებლობა, რადგან ამ პროცესმა შეიძლება გამოიწვიოს დიდი ფინანსური ზარალი მსესხებლისათვის.
ნაბიჯი 3
ხელშეკრულების შეწყვეტის მიზეზი შეიძლება იყოს სესხის თანხების გადახდის შეუძლებლობა, აგრეთვე ნასესხები ბინის გაყიდვა ან გაცვლა. ამ შემთხვევებში შეეცადეთ შეთანხმდეთ ბანკთან იპოთეკური სესხის დაფარვის ან მისი მომავალი მფლობელის მიერ უძრავი ქონების შეძენის ყველაზე ოპტიმალურ ფორმაზე. კანონის თანახმად, ბანკის არადამაკმაყოფილებელი ფინანსური მდგომარეობა (გაკოტრებამდე) არ წარმოადგენს იპოთეკური ხელშეკრულების შეწყვეტის მიზეზს.
ნაბიჯი 4
თუ თქვენ გჭირდებათ იპოთეკური ხელშეკრულების შეწყვეტა, დაუკავშირდით კრედიტორ ბანკს თხოვნით, ხელშეკრულების შეწყვეტის შესახებ ურთიერთშეთანხმების საფუძველზე. თუ ამ ხელშეკრულების შეწყვეტის მექანიზმი გაწერილია იპოთეკის გაცემისას დადებულ ხელშეკრულებაში, იმედი დაუთმეთ ამ პროცედურების განხორციელებას. იყავით მზად იმ ფაქტისთვის, რომ საჭირო იქნება ბანკში ბანკისგან კრედიტით მიღებული თანხის სრული თანხის დაბრუნება, ასევე სავალდებულო გადახდის ოდენობა სესხის გაუქმების შემთხვევაში (ადრე ბანკის სახელი იყო გირაოს შეწყვეტის შესახებ კომისია).
ნაბიჯი 5
თუ ბანკმა უარი თქვა ხელშეკრულების შეწყვეტაზე (წერილობით) ან მისი პასუხის მოლოდინი 30 დღეს გადააჭარბა, მიმართეთ სასამართლოს დავის გადასაწყვეტად. ხელშეკრულების შეწყვეტა უნდა მოხდეს ორივე მხარისთვის მინიმალური ზიანის მიყენების თვალსაზრისით, ვინაიდან ამ საკითხზე არ არსებობს მკაფიო საკანონმდებლო აქტები. ხელშეკრულების შეწყვეტასთან ერთად, მასზე მხარეების ვალდებულებები წყდება.
