მომხმარებლებს თავიანთი პროდუქციის შეთავაზებით, ბანკები დაინტერესებულნი არიან მაქსიმალური მოგების მიღებით. იგი მოიცავს არა მხოლოდ სესხის პროცენტის მიღებას, არამედ სხვა მომსახურების გაწევას. მათ გადახდას სხვაგვარად უწოდებენ: მოსაკრებლებს, შენატანებს, გადასახადებს, პროგრამებს, აგრეთვე საკომისიოს.
ფორმალურად, კომისიები, რომლებიც კლიენტს გადაეცა სესხის გაცემისას, ისევე როგორც სესხის ანგარიში, 2009 წელს, უმაღლესი საარბიტრაჟო სასამართლოს განჩინებით, უკანონოდ იქნა ცნობილი. ამასთან, ამან ხელი არ შეუშალა ფინანსისტებს, რადგან მათ იპოვნეს კანონის გვერდის ავლით და კვლავ მიიღეს საკომისიოები.
ბანკის საკომისიო არის მომსახურების გაწევის საფასური, რომელსაც ბანკი აგროვებს კლიენტისგან. მიუხედავად იმისა, რომ ეს კონცეფცია არ შეიცავს არც რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო კოდექსს, არც კანონს "ბანკებისა და საბანკო საქმიანობის შესახებ", ასეთი ფორმულირება შეიცავს საბანკო დოკუმენტებსა და ხელშეკრულებებში და გულისხმობს გაწეული მომსახურების გადახდას. აღსანიშნავია, რომ საბანკო საკომისიოები მოგების მხრივ შემოსავლის მეორე წყაროა სესხების პროცენტის შემდეგ.
საკომისიოს თანხა განისაზღვრება ხელშეკრულებაში და შეიძლება აისახოს გარიგების თანხის პროცენტული ოდენობით (მაგალითად, ფულის გადარიცხვის 1%) ან აბსოლუტური ციფრებით (მაგალითად, თვეში 1000 მანეთი იურიდიული პირის ანგარიშის შესანარჩუნებლად))
საბანკო გადასახადი შეიძლება დაიყოს ორ ტიპად:
გაწეული მომსახურებისთვის
"დაწესებული" (ან დამალული) მოსაკრებლები.
ბანკები საკომისიოს გადახდას უწევენ ისეთი მომსახურების გაწევაზე, როგორიცაა:
- ფულის გადარიცხვა,
- ფულის გატანა მესამე მხარის ბანკებიდან,
- მონეტების, ბანკნოტების დათვლა,
- საკრედიტო ბარათებიდან ფულის გატანა,
- საკრედიტო ბარათების მომსახურება,
- ვალუტის კონვერტაცია,
- ფაქტორინგი (საბანკო მომსახურება მომწოდებლებისთვის, რომლებიც გადავადებული გადახდის პირობებზე მუშაობენ),
- გამყიდველსა და მყიდველს შორის ანგარიშსწორებისათვის აუცილებელი დოკუმენტური ოპერაციები.
მეორე ტიპის საკომისიო მოიცავს ეგრეთ წოდებულ "დაკისრებულ" საკომისიოს, რომელიც არის გადახდები ბანკის დამატებითი მომსახურებისთვის, რომლებიც სინამდვილეში ძირითადი მომსახურების განუყოფელი ნაწილია. მაგალითად, სესხის გაცემისას ბანკს შეუძლია დამატებით შეაგროვოს თანხები კლიენტისგან:
- განაცხადის განხილვა,
- სესხის გაცემა,
- ანგარიშის სახსრების გაცემა,
- თანხების გადარიცხვა მსესხებლის ანგარიშზე,
- სესხის ანგარიშის გახსნა და შენარჩუნება,
- პირადი კონსულტანტის მომსახურება,
- სიცოცხლისა და ჯანმრთელობის დაზღვევა,
- სესხის ადრეული დაფარვა,
- სესხის მიღებაზე უარი,
- კლიენტისთვის ვალის შესახებ ინფორმაციის მიწოდება.
კიდევ ერთი დამატებითი ფასიანი ვარიანტი, რომლის შესახებ შესაძლოა კლიენტმა არც კი იცის, არის SMS ინფორმირება. Mobile Banking მომსახურება ხშირად ავტომატურად აქტიურდება მას შემდეგ, რაც კლიენტი მიიღებს საბანკო ბარათს. გადახდილია მისი დებულებაც. ამისათვის თანხები ავტომატურად გაიტანება მობილური ტელეფონის ან ბარათის ანგარიშიდან. თუ არ აპირებთ მის გამოყენებას, უმჯობესია დაუყოვნებლივ გამორთოთ იგი.
როგორც წესი, ხელშეკრულებაში დაფარული გადასახადები და საკომისიოები მცირე ასოებით არის დაწერილი, ამიტომ ისინი გასაოცარი არ არის. ამიტომ, ბარათის მიღების ან სესხის აღებისას, ყურადღებით უნდა შეისწავლოთ ხელშეკრულების ყველა ქვეპუნქტი, განსაკუთრებული ყურადღება მიაქციოთ დამატებითი მომსახურების გადახდას.
