რენტაბელობა საწარმოს ეფექტურობის შეფასების სისტემის ერთ-ერთი მთავარი მაჩვენებელია. იგი ახასიათებს ხარჯების ანაზღაურების დონეს, პროდუქციის წარმოების პროცესში და პროდუქციის რეალიზაციაში რესურსების გამოყენების სისრულესა და ხარისხს.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
ზოგადად, ეკონომიკური სუბიექტის ფუნქციონირების ეფექტურობა შეიძლება შეფასდეს ორი მიმართულებით: დასახული მიზნის მიღწევის სიჩქარე და ხარჯების შემოსავლად გადაქცევის ეფექტურობა. მეორე სფერო ყველაზე დიდ ინტერესს იწვევს, ვინაიდან ფირმის მენეჯმენტი დაინტერესებულია იდენტიფიცირებადი ინდიკატორებით, რომელთა შედარება და შედარება სწრაფად ხდება.
ნაბიჯი 2
ინდიკატორებს შორის, რომლებიც წარმოადგენენ რესურსების გამოყენების ეფექტურობას, გაყიდვების მოგება ყველაზე ობიექტური მაჩვენებელია, რომელიც საშუალებას გაძლევთ შეადაროთ საწარმოს ტაქტიკური და სტრატეგიული მიზნები. იგი გამოითვლება როგორც გაყიდვებიდან მიღებული მოგების თანაფარდობა პროდუქციის გაყიდვიდან მიღებულ თანხასთან. ეს მაჩვენებელი ახასიათებს კომპანიის საქმიანობის ისეთ ასპექტს, როგორიცაა პროდუქციის რეალიზაცია და ასევე აფასებს ხარჯების წილს გაყიდვებში.
ნაბიჯი 3
ბევრი ფაქტორი ახდენს გავლენას გაყიდვების მომგებიანობაზე. წარმოების ხარჯების ზრდამ, ასევე მასზე მოთხოვნის შემცირებამ შეიძლება გამოიწვიოს მისი შემცირება. თუ ეს მაჩვენებელი კლების ტენდენციაა, მაშინ ისინი საუბრობენ კომპანიის კონკურენტუნარიანობის შემცირებაზე ბაზარზე და მის პროდუქტებზე მოთხოვნის შემცირებაზე.
ნაბიჯი 4
თუ ასეთი სიტუაცია შეიქმნა, საჭიროა ხარჯების სტრუქტურის ანალიზი, მათი ზრდის მიზეზების დადგენა. თვითღირებულების სტრუქტურაში საჭიროა განისაზღვროს ყველაზე მნიშვნელოვანი საგნები და მათი შემცირების შესაძლებლობა წარმოების სიჩქარის შემცირების გარეშე.
ნაბიჯი 5
თუ გაყიდვების მომგებიანობა შემცირდა გაყიდვების მოცულობის შემცირების გამო, ყურადღება უნდა მიექცეს მარკეტინგის ფაქტორებს, აგრეთვე პროდუქციის ხარისხს. ამ ინდიკატორის გასაზრდელად, საწარმომ ფოკუსირება უნდა მოახდინოს საბაზრო პირობების შეცვლაზე, დააკვირდეს პროდუქტებზე ფასების დონეს, დააკვირდეს წარმოებული და გაყიდული პროდუქციის თვითღირებულების დონეს და ასევე განახორციელოს ასორტიმენტის მოქნილი პოლიტიკა.
