მიღებული თანხების მიზნობრივი გამოყენების შესახებ მოხსენებას აქვს ერთიანი ფორმა No6, დამტკიცებული 2003 წლის 14 ნოემბრის No 475 / 102n რუსეთის ფედერაციის ფინანსთა სამინისტროს და სახელმწიფო სტატისტიკის კომიტეტის ბრძანებით. ამ განცხადებებს იყენებენ არაკომერციული ორგანიზაციები ასახავს იმ თანხებს, რომლებიც საანგარიშო პერიოდში მიღებული იქნა წევრობის, მიღების, ნებაყოფლობითი და სხვა შენატანების სახით.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
100-ე სტრიქონზე ასახეთ საწყისი ბალანსი, რომელიც შეესაბამება საანგარიშო წლის დასაწყისის ბალანსს. ეს შედეგი უდრის შემომავალი საკრედიტო ბალანსს 86 ანგარიშზე "მიზნობრივი დაფინანსება", რომელიც შეესაბამება 99 ანგარიშს "მოგება და ზარალი".
ნაბიჯი 2
შეავსეთ განყოფილება "მიღებული სახსრები". შემოსვლის საკომისიოები დგინდება 210 სტრიქონში, სტრიქონი 220 განკუთვნილია საწევრო შენატანებისთვის, ხოლო სტრიქონი 230 ნებაყოფლობითი მოსაკრებლებისთვის. თუ შენატანები შეიტანებოდა მატერიალური აქტივების სახით, ისინი აისახება ბუღალტრული აღრიცხვის განყოფილებაში ანგარიშების დებეტში 08 "ინვესტიციები არამატერიალურ აქტივებში”, 10” მასალა”და სხვა 86-ე ანგარიშის კორესპონდენციაში. თუ კომპანიამ მოგება მიიღო საქმიანობის განხორციელების შედეგად, მაშინ მისი თანხა შეიტანება ანგარიშის 240 სტრიქონში. სხვა ქვითრები აისახება 250 – ზე
ნაბიჯი 3
შეიტანეთ მონაცემები განყოფილებაში "გამოყენებული თანხები". 310-313 სტრიქონებში აუცილებელია ასახოს საწარმოს ხარჯები მიზნობრივი საქმიანობის განხორციელებისთვის. სარემონტო ხარჯები (ხელფასები, მივლინებები, ქირა, ქონების შეკეთება და ა.შ.) შეიტანება 320-326 სტრიქონებში. თუ საანგარიშო პერიოდში შეიძინა ძირითადი საშუალებები და სხვა მატერიალური აქტივები, მაშინ სახსრების დახარჯული თანხები აისახება 330 სტრიქონზე. 340 სტრიქონში ჩაწერეთ ბიზნესის წარმოების ხარჯების ოდენობა. ჯამი და შეიყვანე 360 ხაზზე.
ნაბიჯი 4
საანგარიშო პერიოდის ბოლოს განსაზღვრეთ ბალანსი, რომელიც წარმოადგენს სტრიქონების 100 და 260 გამოკლებული სტრიქონის 360-ს და შეიტანეთ ეს თანხა ანგარიშის 400 სტრიქონზე. მიღებული მნიშვნელობა უნდა დაემთხვეს საანგარიშო პერიოდის ბოლოს 86 ანგარიშის ნაშთებს. თუ უარყოფითი მნიშვნელობა მიიღება, მაშინ დასკვნას თან ერთვის ახსნა-განმარტება, რომელიც ხსნის ამ შედეგის ფორმირების მიზეზებს.
