საქონლის წარმოებისა და რეალიზაციის ხარჯები წარმოადგენს გარკვეული ფაქტორების, მაგალითად, მასალების, ძირითადი საშუალებების, ნედლეულის, საწვავის, შრომის და ა.შ. ხარჯების ჯამს. ხარჯები, როგორც წესი, გამოხატულია ფულადი ფორმით.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
მთლიანი ღირებულება არის თანხის ოდენობა, რომელიც კომპანიამ დახარჯა პროდუქტის წარმოებაზე. ამის გამოსათვლელად დაამატეთ ფირმის ფიქსირებული და ცვლადი ხარჯები. მოცემული პერიოდის საშუალო ღირებულების გამოსათვლელად, საერთო ღირებულება დაყოფილია წარმოებული საქონლის რაოდენობაზე.
ნაბიჯი 2
სადაზღვევო ან ეკონომიკური ხარჯები არის საწარმოს მიერ გაწეული ბიზნესის ხარჯების მაჩვენებელი. ამ ხარჯებში შედის ორგანიზაციის მიერ შეძენილი რესურსები, მისი შიდა რესურსები და მოგება. ასევე არსებობს სააღრიცხვო ხარჯები, რაც გულისხმობს იმ ხარჯებს, რასაც კომპანია აწარმოებს წარმოების გარკვეული ფაქტორების შესაძენად. სააღრიცხვო ხარჯები არ შეიძლება აღემატებოდეს ეკონომიკურ დანახარჯებს, ვინაიდან ისინი ითვალისწინებენ მხოლოდ რეალურ ხარჯებს გარე მომწოდებლებისგან საჭირო რესურსების შესაძენად, რაც არის იურიდიულად ფორმალიზებული ფაქტი და საფუძვლად უდევს აღრიცხვას.
ნაბიჯი 3
საბუღალტრო ხარჯები კლასიფიცირდება როგორც პირდაპირი და ირიბი. პირდაპირი ხარჯები მოიცავს მხოლოდ წარმოების ხარჯებს. არაპირდაპირი ხარჯები მოიცავს ყველა ხარჯს, რაც საწარმოს სჭირდება მისი ნორმალური ფუნქციონირებისთვის: ზედნადები ხარჯები, ამორტიზაციის გადასახადი, პროცენტები ბანკებში და ა.შ.
ნაბიჯი 4
კიდევ ერთი ჯგუფი არის შესაძლებლობის ხარჯები, რომლებიც არის სახსრები, რომლებიც მიზნად ისახავს დამატებითი საქონლის წარმოებას და სპეციალური სერვისების მიწოდებას, რომლებიც არ არის საწარმოს ძირითადი აქცენტი. მიღებულია შესაძლებლობების ხარჯები, რომლებიც მოიცავს ყველა გარე და სამომავლო ხარჯებს ფინანსური ანალიზისა და წარმოების გეგმის საფუძველზე. შესაძლებლობის ღირებულების დასადგენად, სააღრიცხვო ხარჯები უნდა ჩამოიჭრას ეკონომიკური ხარჯებიდან.
