გადასახადები განსხვავებულია - საწარმოებსა და ორგანიზაციებზე, ფიზიკური პირების შემოსავალზე და ა.შ. განვითარებულ ქვეყნებში მოქალაქეთა შემოსავლებზე გადასახადებიც კი აქვთ პროგრესული მაჩვენებელი: რაც უფრო მაღალია შემოსავალი, მით უფრო მაღალია გადასახადის განაკვეთი. ამიტომ, მრავალი ადამიანი გადასახადის ტვირთი ადარებს გადასახადის მაქსიმალურ გადასახადს სხვადასხვა ქვეყნებში: მდიდარი ადამიანები მაინც გადაიხდიან მაქსიმუმს, ხოლო ღარიბი არ გადაურჩება გადასახადებს სხვა ქვეყანაში.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
შვეიცარია ტრადიციულად ყველაზე დაბალი გადასახადების ქვეყანაა. ტყუილად არ არის, რომ მსოფლიოს უმდიდრესი ხალხი იღებს ამ ქვეყნის მოქალაქეობას, თავად შვეიცარიაში თითქმის მხოლოდ მილიარდერები ცხოვრობენ. დაბალი დაბეგვრა არის ხელისუფლების ოფიციალური პოლიტიკა, რომელიც ცდილობს მოიზიდოს მდიდარი ადამიანები მთელი მსოფლიოს მასშტაბით თავიანთ ქვეყანაში. ეს გასაგებია: უმჯობესია მილიონერებისგან დაბალი გადასახადების შეგროვება, ვიდრე მაღალი გადასახადების ღარიბებისგან. ამის საშუალებით შვეიცარია ახერხებს დაბალი საგადასახადო ტვირთის შერწყმას ცხოვრების მაღალ სტანდარტთან და ჩინებულ ეკონომიკურ მაჩვენებლებთან. საშემოსავლო გადასახადის მაქსიმალური მაჩვენებელი 20%.
ნაბიჯი 2
მსოფლიო ეკონომიკის ლიდერი - აშშ ასევე შედის დაბალი გადასახადების მქონე ქვეყნების სიაში. ამ ქვეყანაში ზღვრული მაჩვენებელი 27% -ია. ამერიკული საგადასახადო სისტემა ყოველწლიურად იხვეწება და მისი მაგალითის გათვალისწინებით, მრავალი სახელმწიფო ცდილობს მსგავსი საგადასახადო პოლიტიკის შემუშავებას. შეერთებული შტატები იყო და რჩება ყველაზე საიმიგრაციო მეგობარ ქვეყანად, ცხოვრების მაღალი დონით, პერსპექტიული შესაძლებლობებით და, რა თქმა უნდა, დაბალი გადასახადებით. ამერიკელი მუშები ნომინალურად ნომერ პირველი საათობრივი ხელფასია მსოფლიოში. მათი ხელფასების ნახევარზე მეტი გადასახადებზე, სოციალურ დაცვასა და პროფკავშირულ გადასახადებზე მოდის.
ნაბიჯი 3
კანადაში ეს მაჩვენებელი ოდნავ უფრო მაღალია - 31,2%, მიუხედავად იმისა, რომ კანადის საგადასახადო სისტემა ცდილობს კოპირება ამერიკული. შეერთებული შტატებისგან განსხვავებით, კანადაში უფრო მაღალგანვითარებული, თუმცა უფრო ძვირი, ჯანდაცვისა და სოციალური დახმარების სისტემაა. ავსტრალია კანადასთან ახლოსაა 31.5% -ით. ამ ქვეყნის მთავრობა საკმაოდ ეფექტურ პოლიტიკას ატარებს კრიზისისა და უმუშევრობის წინააღმდეგ საბრძოლველად, ამიტომ საერთაშორისო ფინანსური და ეკონომიკური პრობლემები ამ ქვეყანაში ასე მწვავედ არ იგრძნობა.
ნაბიჯი 4
ყველაზე დაბალი გადასახადის მქონე ქვეყნებს შორის შემდეგი ადგილი გაერთიანებული სამეფოს და იაპონიას უკავიათ. ორივე ქვეყანას აქვს ზღვრული მაჩვენებელი 33%. დიდი ბრიტანეთის ეკონომიკა 30 წლის განმავლობაში ყველაზე ცუდ რეცესიას განიცდის. ამასთან, საკუთარი მონეტარული სისტემის წყალობით, მთავრობას შეუძლია უფრო დროულად იმოქმედოს, ვიდრე დანარჩენ ევროკავშირში. იაპონიას აქვს მსოფლიოში ყველაზე ძლიერი ეკონომიკა, დაბალი უმუშევრობა, მაგრამ ამ ქვეყნის მკვიდრთა ეთნიკური იზოლაცია ართულებს უცხოელებს მოქალაქეობის მიღება და ამ ქვეყანაში ბინადრობა.
ნაბიჯი 5
თუ გავითვალისწინებთ ე.წ. მესამე სამყაროს ქვეყნებსა და განვითარებადი ეკონომიკის ქვეყნებს, მაშინ შეგვიძლია ვიპოვოთ კიდევ უფრო დაბალი გადასახადების მქონე ქვეყნები. მალდივის კუნძულები - 9,3% წელიწადში, მაკედონია - 9,7%, კატარი - 11,3% წელიწადში, არაბთა გაერთიანებული საემიროები - 14,1% წელიწადში, საუდის არაბეთი - 14,5% წელიწადში, ბაჰრეინი - 15%, ქუვეითი - 15,5%.
