საწარმოს ლიკვიდურობა მისი ფინანსური სტაბილურობის ერთ-ერთი გამოხატულებაა. ეს ეხება კომპანიის შესაძლებლობებს დროულად შეასრულოს თავისი ვალდებულებები. თხევადი კომპანია არის კომპანია, რომელსაც შეუძლია მოკლევადიანი ვალდებულებების შესრულება მიმდინარე აქტივების გაყიდვით.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
კომპანიის ლიკვიდურობა განისაზღვრება ფარდობითი მაჩვენებლების საფუძველზე. ლიკვიდურობის აბსოლუტური კოეფიციენტი ასახავს ფირმის შესაძლებლობას შეასრულოს მოკლევადიანი ვალდებულებები ნაღდი ფულის გაყიდვით და მოკლევადიანი ფინანსური ინვესტიციების საშუალებით. ეს თანაფარდობა გვიჩვენებს, თუ რა პროცენტის დაფარვაა შესაძლებელი უმოკლეს ვადებში. მთავარი ფაქტორი, რომელიც ზრდის აბსოლუტურ ლიკვიდურობას, არის მისაღები მოთხოვნების დროული და ერთიანი დაფარვა.
ნაბიჯი 2
სწრაფი კოეფიციენტი ახასიათებს კომპანიის შესაძლებლობებს დაფარონ მიმდინარე ვალდებულებები მისაღები თანხების სრულად დაფარვით. ამ შემთხვევაში, წარმოების მარაგები გამორიცხულია გაანგარიშებიდან, როგორც მიმდინარე აქტივების ყველაზე ნაკლებად ლიკვიდური ნაწილი. თუ ამ კოეფიციენტის ზრდა ასოცირდება ვადაგადაცილებული დებიტორული დავალიანების ზრდასთან, ეს არ არის კომპანიის საქმიანობის დადებითი მხარე. სწრაფი ლიკვიდურობის ასამაღლებლად საჭიროა ხელი შეუწყოს საკუთარი საბრუნავი კაპიტალით მარაგების უზრუნველყოფას. ეს შესაძლებელია საკუთარი საბრუნავი კაპიტალის შექმნით და მარაგების დონის შემცირებით.
ნაბიჯი 3
მიმდინარე ლიკვიდურობის კოეფიციენტი გვიჩვენებს მიმდინარე ვალდებულებების გაანგარიშების შესაძლებლობას, რომელიც ექვემდებარება მოკლევადიანი გადასახდელი ანგარიშების დაფარვას და მიმდინარე რეზერვების რეალიზაციას. ამ თანაფარდობის გასაზრდელად საჭიროა კომპანიის კაპიტალის გაზრდა და შეჩერდეს არამატერიალური აქტივებისა და გრძელვადიანი მისაღები მოთხოვნების ზრდა.
ნაბიჯი 4
საწარმოს ლიკვიდურობისა და გადახდისუნარიანობის ზრდის გზები დამოკიდებულია იმ ფაქტორებზე, რამაც გამოიწვია მათი შემცირება. საგარეო მიზეზებში შედის ქვეყანაში წარმოების შემცირება, მოვალეთა გაკოტრება, მოძველებული ტექნოლოგიები, არასრულყოფილი კანონმდებლობა და ა.შ. ამ ფაქტორების გავლენის შესამცირებლად, კომპანიამ შეიძლება გამოუშვას ახალი აქციები თანხების მოსაზიდად.
ნაბიჯი 5
ლიკვიდურობის შემცირების შიდა ფაქტორებში შედის საკუთარი საბრუნავი კაპიტალის დეფიციტი, მისაღები და გადასახდელი ანგარიშების ზრდა, ფასების არასრულყოფილი მექანიზმი და სახელშეკრულებო დისციპლინა. ამ შემთხვევაში კომპანიამ დროულად უნდა დაფაროს მისაღები მოთხოვნები. ამის მიღწევა შესაძლებელია ფაქტორინგის ოპერაციების ჩატარებით ან დავალების ხელშეკრულების დადებით, ე.ი. მოთხოვნების დანიშვნა და საკუთრების გადაცემა. გარდა ამისა, აუცილებელია სახელშეკრულებო სამუშაოს გაუმჯობესება და სახელშეკრულებო მოთხოვნების გამკაცრება.
