საკუთარი საბრუნავი კაპიტალი საწარმოს საბრუნავი კაპიტალის ნაწილია, რომელიც ჩამოყალიბებულია საკუთარი კაპიტალის ხარჯზე. სამუშაო კაპიტალია საჭირო ორგანიზაციის მიმდინარე საქმიანობის დასაფინანსებლად. მათი არარსებობის ან დეფიციტის შემთხვევაში, კომპანია იძულებულია შეიტანოს განცხადება ნასესხები სახსრების მისაღებად.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
იმისათვის, რომ იპოვოთ კომპანიის საკუთარი საბრუნავი კაპიტალი, უნდა იცოდეთ საკუთარი სახსრებისა და არა მიმდინარე აქტივების წყაროების ჯამი. საკუთარი საბრუნავი კაპიტალი გამოითვლება, როგორც სხვაობა ამ მნიშვნელობებს შორის:
SOS = SK - VA, სადაც: SOS - საკუთარი მოცირკულირე აქტივები; SK - კომპანიის საკუთარი კაპიტალი; VA - არა მიმდინარე აქტივები.
ნაბიჯი 2
ზოგჯერ გრძელვადიანი ვალდებულებების თანხა (გრძელვადიანი ნასესხები სახსრები) უტოლდება კაპიტალის კაპიტალს. ამ შემთხვევაში, საკუთარი საბრუნავი კაპიტალი გამოითვლება შემდეგნაირად:
SOS = SK + DO - VA, სადაც DO - საწარმოს გრძელვადიანი ვალდებულებები.
ნაბიჯი 3
საკუთარი სახსრების ღირებულება სხვა გზით შეგიძლიათ იპოვოთ - სხვაობა საწარმოს მიმდინარე აქტივების ჯამსა და მოკლევადიან ვალდებულებებს შორის: SOS = OA - KO, სადაც: OA - მიმდინარე აქტივები; KO - ორგანიზაციის მოკლევადიანი ვალდებულებები.
ნაბიჯი 4
გახსოვდეთ, რომ საკუთარი საბრუნავი კაპიტალის ღირებულება არის საწარმოს ფინანსური სტაბილურობის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი მაჩვენებელი. მათი არარსებობა მიანიშნებს იმაზე, რომ ორგანიზაციის მთლიანი მიმოქცევის აქტივები და ზოგჯერ არაცირკულაციური აქტივების ნაწილი ყალიბდება ნასესხები წყაროების ხარჯზე.
ნაბიჯი 5
თქვენ შეგიძლიათ გამოიყენოთ თქვენი საკუთარი საბრუნავი კაპიტალის ნაპოვნი მნიშვნელობა, როდესაც დაითვებთ უსაფრთხოების თანაფარდობას საკუთარ საბრუნავ კაპიტალთან. იგი განისაზღვრება, როგორც საკუთარი მიმოქცევაში არსებული აქტივების ღირებულების თანაფარდობა მიმოქცევაში არსებული აქტივების ღირებულებასთან. ეს კოეფიციენტი გვიჩვენებს მიმდინარე აქტივების რა წილი იქმნება კომპანიის საკუთარი სახსრების ხარჯზე.
ნაბიჯი 6
ამავე დროს, გაითვალისწინეთ, რომ საწარმო ფინანსურად არასტაბილურად ითვლება და ბალანსის სტრუქტურა არადამაკმაყოფილებელია, თუ უსაფრთხოების კოეფიციენტი 0, 1 – ზე ნაკლებია. ეს მნიშვნელობა განიხილება განხილული თანაფარდობის სტანდარტად, მაგრამ, როგორც პრაქტიკა გვიჩვენებს, ამ კრიტერიუმს საწარმოთა მცირე პროცენტი აკმაყოფილებს.
