ეკონომიკაში ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერი მაჩვენებელია ცენტრალური ბანკის პროცენტი. ეს აუცილებელია როგორც შიდა, ასევე საგარეო ეკონომიკური პოლიტიკის კომპეტენტური მართვისთვის.
რა არის ცენტრალური ბანკის პროცენტი
ცენტრალური ბანკის საპროცენტო განაკვეთს ასევე უწოდებენ რეფინანსირების განაკვეთს ან ოფიციალურ ფასდაკლების განაკვეთს. საპროცენტო განაკვეთი არ უნდა აგვერიოს მთავარ განაკვეთთან. ბევრი ადამიანი აკეთებს მცდარ დასკვნებს იმის საფუძველზე, რომ ორივე ეს მაჩვენებელი გათანაბრებულია 2016 წლის 1 იანვრიდან.
ცენტრალური ბანკის საპროცენტო განაკვეთი არის პროცენტული პროცენტი, რომელიც ერიცხება კომერციულ ბანკებს ან სხვა საკრედიტო ინსტიტუტებს ნასესხები სახსრების უზრუნველყოფისთვის. რეფინანსირების განაკვეთის ძირითადი ფუნქციებია:
- ეკონომიკური რეგულირება.
- გადასახადები დეპოზიტებიდან მიღებულ შემოსავალზე.
- დამსაქმებლისთვის ჯარიმების გაანგარიშება დასაქმებულთა ხელფასების ვადაგასული გადახდისთვის.
- ჯარიმების გაანგარიშება გადაუხდელი გადასახადებისა და მოსაკრებლებისთვის.
საპროცენტო განაკვეთი პირველად 1992 წელს გამოჩნდა. მაგრამ შემდეგ მისი სახელი გარკვეულწილად სხვაგვარად ჟღერდა. 1992 წლის 10 აპრილით დათარიღებულ დეპეშაში ამ განაკვეთის სახელწოდება ჟღერდა:”ფასდაკლების პროცენტი ცენტრალიზებულ საკრედიტო რესურსებზე” მაგრამ უკვე იმავე წლის 22 მაისს კურსის სახელწოდება გახდა თანამედროვე.
რეფინანსირების განაკვეთის დონეს განსაზღვრავს ცენტრალური ბანკი:
- სესხის ბაზრის საჭიროებები.
- წინადადებების რაოდენობა.
- რისკები.
- ინფლაციის სავარაუდო მაჩვენებელი.
- გაცვლითი კურსის მიმართულება.
- Გადასახადები
საპროცენტო განაკვეთის განსაზღვრის ძირითადი მიზეზების გარდა, მრავალი სხვა ფაქტორია, რომელსაც შეუძლია შეცვალოს გადაწყვეტილება.
რატომ არის მნიშვნელოვანი იცოდეთ საპროცენტო განაკვეთების ცვლილების შესახებ
მხოლოდ ცენტრალური ბანკის გარკვეულ კომისიას შეუძლია დაადგინოს რეფინანსირების პროცენტი. შედეგად, პროცენტული პროცენტი, რომელსაც გადაიხდიან რიგითი მოქალაქეები, რომლებმაც კომერციული ბანკიდან ფული აიღეს, პირდაპირ დამოკიდებულია ამ მაჩვენებელზე. ამრიგად, აღმოჩნდება, რომ თუ ცენტრალური ბანკი ზრდის საპროცენტო განაკვეთს, მაშინ იმისათვის, რომ კომერციულმა ბანკმა გადაიხადოს სესხი და მიაღწიოს მოგებას, მან უნდა დაადგინოს განაკვეთი იმ პირებისთვის, რომლებიც მას ემსახურება, კიდევ უფრო მაღლა, ვიდრე რეფინანსირების პროცენტი. საპროცენტო განაკვეთის შემცირების შემთხვევაში, საკრედიტო ორგანიზაციები ასევე ამცირებენ სესხების პროცენტს.
აღსანიშნავია, რომ თუ მაჩვენებელი იზრდება, ამისათვის არსებობს ორი მიზეზი:
- ეროვნული ვალუტის მიმზიდველობის გაზრდა. Forex– ის ბაზარზე რეფინანსირების განაკვეთის ზრდის შედეგად, ვალუტა იზრდება. ბანკებს შეუძლიათ ინვესტორების მიერ გამოყოფილი თანხები დეპოზიტებზე განათავსონ უფრო მაღალი პროცენტით.
- ქვეყანაში ინფლაციის შემცირება. საპროცენტო განაკვეთის გამო, ფასების ზრდა დაუშვებელია წარმოების ზრდის გარეშე.
პოზიტიური ასპექტების გარდა, რეფინანსირების განაკვეთის ზრდას აქვს მნიშვნელოვანი მინუსი: საპროცენტო განაკვეთის ზრდის შედეგად, ბიზნესის სესხები სულ უფრო ძვირი ხდება. შედეგად, ორგანიზაციები მცირდება და ქვეყანაში უმუშევრობა ჩნდება. გარდა ამისა, იზრდება მიმოქცევაში მყოფი თანხის ოდენობა.
როდესაც საპროცენტო განაკვეთი იკლებს, ხდება ზუსტად საწინააღმდეგო ეფექტი. ბიზნესისთვის უფრო მარტივია კრედიტის აღება, მაგრამ ქვეყანაში ინფლაცია იზრდება და ვალუტა ინვესტორებისთვის არაკეთილგანწყობილი ხდება.
სწორედ ამიტომ, საპროცენტო განაკვეთის სწორად განსაზღვრისთვის საჭიროა მნიშვნელოვანი ინფორმაციის მაქსიმალური შეგროვება და კომპეტენტური დაგეგმვა.