დღეს თითქმის ყველა ადამიანს სასწრაფოდ სჭირდება თანხების სესხი. ამ სიტუაციიდან გამოსავალი შეიძლება იყოს სესხის ან საკრედიტო ხელშეკრულების დადება წერილობით ან ზეპირად. ფულის სესხება შეგიძლიათ ნათესავებისგან ან მეგობრებისგან. ასეთი ხელშეკრულებების დადება შეგიძლიათ საკრედიტო ინსტიტუტთან.
რუსეთის ფედერაციის კანონმდებლობაში საკრედიტო ხელშეკრულებებსა და სესხების ხელშეკრულებებს ეხება იგივე მნიშვნელობის დოკუმენტები. ამასთან, მათ აქვთ მთელი რიგი განსხვავებები, რომლებიც საკმაოდ მძაფრად მოქმედებს მათ არსზე.
სესხის ხელშეკრულების კონცეფცია
სესხის ხელშეკრულება არის წერილობითი ხელშეკრულება, რომელსაც ხელს აწერს ორივე მხარე. ხელშეკრულების საგანია გამსესხებლის მიერ თანხების უზრუნველყოფა გადაუდებელი აუცილებლობის, პროცენტის გადახდისა და მსესხებლის მიერ დაფარვის პირობებით. ორი მხარის მიერ ხელშეკრულების ხელმოწერა ითვალისწინებს, რომ თითოეულ მათგანს აქვს საკუთარი უფლებები და მოვალეობები. ბანკი ვალდებულია გასცეს სესხი კლიენტზე, ხოლო კლიენტი, თავის მხრივ, იღებს ვალდებულებას დროულად დაფაროს ეს სესხი მისი გამოყენებისათვის გადასახდელი ყველა პროცენტით.
სესხის მოქმედების ვადის შესაბამისად, სესხის ხელშეკრულებები იყოფა გრძელვადიან და მოკლევადიან. როგორც წესი, იურიდიული პირები და მეწარმეები იყენებენ მოკლევადიან სესხებს საბრუნავი კაპიტალის შესავსებად. გრძელვადიანი სესხები უფრო შესაფერისია მოსახლეობის მიზნებისათვის, კერძოდ ავტომობილის ან სახლის კრედიტით ყიდვისას.
სესხის ხელშეკრულების თანახმად, თანხა გაიცემა უნაღდო გზით, მომავალი სესხის გირაოს გამყიდველის ანგარიშზე. ასე ადევნებენ თვალყურს გამსესხებელი ინსტიტუტები სესხის მიზნობრივ გამოყენებას.
სესხის თანხის გამოყენებისათვის წლიური მაჩვენებელია პროცენტი. ის შეიძლება დაფიქსირდეს სესხის მთლიანი ვადის განმავლობაში ან მცურავი, ანუ ის შეიცვლება ბაზრის პირობების მიხედვით ან ყოველწლიურად. ვალდებულებები სესხზე წარმოიქმნება სასესხო ხელშეკრულების დადებისთანავე, მაგრამ ამავე დროს, თანხის გაცემა შესაძლებელია ტრანშად, მსესხებლის მიერ განსაზღვრულ სიხშირეზე.
სესხის ხელშეკრულების კონცეფცია
სესხის ხელშეკრულება არის ხელშეკრულება, რომლის საგანია არა მხოლოდ ფული, არამედ გამსესხებლის მიერ მსესხებლისათვის გადაცემული საგნები. ამ ხელშეკრულების თანახმად, მსესხებელმა უნდა დააბრუნოს თანხის თანხა, რომელიც უდრის სესხის ზომას ან ეკვივალენტური თანხის იგივე ხარისხისა და სახის საგნების, რომელიც გაცემულია. ეს არის ის, რაც განასხვავებს სესხის ხელშეკრულებას სესხის ან ქონებისგან.
ხელშეკრულება შეიძლება დაიდოს ზეპირად (როდესაც ნასესხები თანხების ოდენობა არ არის ათი მინიმალური ხელფასი) ან წერილობით. სესხის ხელშეკრულებაში არ არის მითითებული ფულის მიზნობრივი გამოყენება.
სესხის გარიგების რეგისტრაციისთვის საკმარისია ნებისმიერი დოკუმენტი ან ქვითარი, რაც დაადასტურებს ღირებულებების / ფულის ერთი ადამიანიდან მეორეზე გადატანას. სესხის გადაცემა ასევე დასტურდება ორი სახის ფასიანი ქაღალდებით: სესხი და ობლიგაცია. ეს ფასიანი ქაღალდები საშუალებას გაძლევთ დაუბრუნოთ მათი ნომინალური ღირებულება და პროცენტი ნომინალთან მიმართებაში.
ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარეობს, რომ სესხის ხელშეკრულებას უფრო ვიწრო სპეციალიზაცია აქვს, ვიდრე სესხის ხელშეკრულებას და მისი შესრულება ხდება უფრო მკაცრი მოთხოვნების შესაბამისად. სესხის ხელშეკრულება იდება მხოლოდ გამხსნელ კლიენტებთან, რომელთა ფინანსურ მდგომარეობას ამოწმებს საკრედიტო დაწესებულება.
