ამჟამად თითქმის ყველა ტიპის ბიზნესი იყენებს სხვადასხვა სესხის აღების მექანიზმებს წარმოების მოდერნიზაციის, ახალი უამრავი ნედლეულის შესაძენად და საბრუნავი კაპიტალის ნაკლებობის ასანაზღაურებლად. სესხებისთვის ყველაზე ხშირად ისინი ბანკებს ან სხვა საკრედიტო და საფინანსო ინსტიტუტებს მიმართავენ. სხვა საკრედიტო პროდუქტებს შორის შეიძლება გამოირჩეოდეს სპეციალური ტიპის სესხები - საინვესტიციო გადასახადის კრედიტი, რომელსაც სახელმწიფო აკონტროლებს.
საინვესტიციო გადასახადის კრედიტის კონცეფცია მოცემულია რუსეთის ფედერაციის საგადასახადო კოდექსის 66-ე მუხლში. ამ სესხის თავისებურება იმაშია, რომ ის უფრო გადავადებულ გადასახადს ჰგავს, ვიდრე ტრადიციულ ფულადი სესხს. ანუ, ასეთი სესხის მიმღები ფაქტობრივად არ იღებს სახელმწიფოსგან ფულს. ის უბრალოდ იწყებს გადასახადების გადახდას ბევრად დაბალი ტარიფით.
საინვესტიციო გადასახადის კრედიტის ხელშეკრულების პირობები ძალიან ჰგავს ჩვეულებრივი სესხის პირობებს. მხოლოდ კონკრეტულ შემთხვევაში ხდება სესხის აღება არა ბანკიდან ან ფონდიდან, არამედ სახელმწიფოდან.
საინვესტიციო გადასახადის კრედიტის აღება მხოლოდ იურიდიულ პირს შეუძლია. ფაქტია, რომ თუ კომპანიამ მოულოდნელად შეწყვიტა სესხის თანახმად ნაკისრი ვალდებულებების შესრულება, იპოთეკით დატვირთული მთლიანი ქონების განაღდება შეიძლება სასამართლო გადაწყვეტილების გარეშეც. თუ ფიზიკური პირი შეწყვეტს სასესხო ვალდებულებების შესრულებას, თითქმის შეუძლებელია მისი ერთადერთი საცხოვრებელი სახლის ჩამოერთვა.
საგადასახადო კოდექსში სახელმწიფომ ნათლად მიუთითა, თუ რა სახის გადასახადები შეიძლება გაიცეს ინვესტიციური სესხი: ეს არის საშემოსავლო გადასახადი, ადგილობრივი და რეგიონული გადასახადები.
ინვესტიციის გადასახადის კრედიტირების ვადაა 1-დან 5 წლამდე. ზოგიერთ შემთხვევაში, ეს შესაძლებელია 10 წლამდე. ითვლება, რომ ეს საკმარისი იქნება იურიდიული პირის ყველა პრობლემის გადასაჭრელად.
მას შემდეგ, რაც იურიდიულმა პირმა გარკვეული პერიოდის განმავლობაში დადო ხელშეკრულება სახელმწიფოსთან, ამ პირს შეუძლია დააკისროს შესაბამისი ტიპის გადასახადი მკაცრად განსაზღვრული ოდენობით ან მკაცრად განსაზღვრული პროცენტით. ეს გრძელდება მანამ, სანამ ყველა გადაუხდელი გადასახადის თანხა არ გაუტოლდება საინვესტიციო სესხის ოდენობას.
თუ სახელმწიფოსა და ორგანიზაციას შორის ერთდროულად აქტიურია რამდენიმე საინვესტიციო გადასახადის კრედიტი, გადასახადის "დავალიანების" დაგროვილი თანხა გამოითვლება ცალკე თითოეული სესხისთვის.
ყურადღება უნდა მიაქციოთ იმ ფაქტს, რომ ორგანიზაცია ან საწარმო ვერ შეძლებს გადასახადის გადასახადების შემცირებას განუსაზღვრელი ვადით. ეს არ არის დამოკიდებული საგადასახადო კრედიტების რაოდენობაზე. მთავრობამ უბრალოდ შეზღუდა გადასახადის შემცირების მაქსიმალური ოდენობა ჩვეულებრივი გადასახადის ½ –ით. ანუ იურიდიული პირი ვერ შეძლებს ბიუჯეტში გადახდების განახევრებაზე მეტი.
სახელმწიფოსგან საინვესტიციო გადასახადის კრედიტის მისაღებად საჭიროა შეაგროვოთ დოკუმენტების შთამბეჭდავი პაკეტი, რომელიც ადასტურებს ასეთი სესხის საჭიროებას. მაშინაც კი, თუ ორგანიზაცია მიიღებს ასეთ სესხს, სესხის მთელი პერიოდის განმავლობაში, მას მოუწევს დეტალური ანგარიშების წარდგენა თავისი ფინანსური საქმიანობის შესახებ. უფრო მეტიც, საგადასახადო სამსახურები ამ ორგანიზაციას ჩვეულებრივზე ხშირად შეამოწმებენ. ყოველივე ეს აუცილებელია საბიუჯეტო სახსრების ხარჯვის კონტროლის მიზნით.
გასათვალისწინებელია ისიც, რომ თუ საშემოსავლო გადასახადი გათვალისწინებულია ინვესტიციის გადასახადის კრედიტით, ხელშეკრულების პირობებს განსაზღვრავს სახელმწიფო. თუ ასეთი სესხი გაცემულია რეგიონალური ან ადგილობრივი გადასახადებით, სესხის პირობებს უკარნახებენ, შესაბამისად, რეგიონული ან ადგილობრივი ხელისუფლება.
