ნებისმიერი იურიდიული პირის შექმნის მიზანია მოგების მიღება. მომსახურების მიწოდების, საქონლის წარმოებისა და სხვა ფინანსური და ეკონომიკური საქმიანობის პროცესში საწარმო შეიძლება გახდეს მოვალე ამა თუ იმ მიზეზის გამო.
სესხი, სახელწოდებით მისაღები, წარმოიშობა სხვა იურიდიული და ფიზიკური პირებისგან საწარმოსთან მიმართებაში. ისინი მოქმედებენ როგორც მოვალეები, ხოლო ორგანიზაცია მოქმედებს როგორც კომპანია, რომელსაც მათ აქვთ ვალი. მყიდველებისა და მომწოდებლების გარდა, ისინი შეიძლება იყვნენ მსესხებლები, რომლებმაც დადეს კრედიტორულ ფირმასთან სასესხო ხელშეკრულება. დებიტორული დავალიანების თანხა არის სესხის ოდენობა ან მასთან გათანაბრებული მომსახურების (საქონლის) ოდენობა. საწარმოს ხელმძღვანელმა დიდი სიფრთხილით უნდა მიუდგეს ასეთი სესხების გაცემას - ამ ფინანსურ ოპერაციას შეუძლია ფინანსური ბრუნვის ზარალი გამოიწვიოს. არსებობს რამდენიმე სახის მისაღები ანგარიში. პირველი მოიცავს არა მხოლოდ საქონლის ან მომსახურების სესხს, არამედ წინასწარი გადასახადების გაცემას - საწარმოს თანამშრომლებზე, მომწოდებლებზე ან კონტრაქტორებზე შესაბამისი ხელშეკრულების საფუძველზე. მეორე მოიცავს საწარმოში ქურდობას, ფულადი სახსრების დეფიციტს და ფინანსური ზარალის სხვა ფორმებს.
პირიქით, თუ კომპანია თავად ხდება მოვალე, ასეთ დავალიანებას ეწოდება გადასახდელი ანგარიშები. ეს არის ისეთი ვალდებულება, გამოხატული ნაღდი ფულით, საქონლით ან მომსახურებით, რომელიც ორგანიზაციამ უნდა გადაიხადოს თავის მოვალეთა, ფიზიკურ და იურიდიულ პირებზე. მოვალე შეიძლება იყოს სხვა ორგანიზაციები, არასაბიუჯეტო სახსრები, კომპანიის თანამშრომლები, კერძო ბროკერები და ა.შ. გადასახდელ ანგარიშებში შეიძლება შეიცავდეს თუნდაც დავალიანება თანამშრომლების ხელფასების ანაზღაურებაზე. დროულად გადაუხდელი დავალიანება უარყოფით შთაბეჭდილებას ახდენს კომპანიაში - მათი არსებობის შემთხვევაში, იურიდიული პირის ფინანსური შეფასების ზომა მნიშვნელოვნად შემცირდა კიდეც. მავნე გადაუხდელობის შემთხვევაში, კრედიტორებმა შეიძლება სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობაც კი მოგცენ, მუხლის შესაბამისად. რუსეთის ფედერაციის სისხლის სამართლის კოდექსის 177.
