მაკროეკონომიკური წონასწორობის კონცეფცია მაკროეკონომიკის ერთ-ერთი მთავარი ცნებაა. მის გარეშე შეუძლებელია სახელმწიფოს ეკონომიკური განვითარების სხვა გლობალური პრობლემების ანალიზი.
ზოგადად, მაკროეკონომიკური წონასწორობა არის ეკონომიკის ყველა ძირითადი კომპონენტის ბალანსი. ამ სახელმწიფოში არც ერთ ეკონომიკურ სუბიექტს არ აქვს მოტივაცია შეცვალოს არსებული ვითარება. ეს ნიშნავს, რომ მიიღწევა აბსოლუტური პროპორციულობა რესურსებსა და მათ გამოყენებას, მიწოდებასა და მოთხოვნას, მოხმარებას და წარმოებას, ფინანსურ და მატერიალურ მატერიალურ ნაკადებს შორის.
საბაზრო ეკონომიკაში ეს კონცეფცია განიხილება, როგორც ბალანსი საქონლისა და მომსახურების წარმოებასა და მათზე რეალურ მოთხოვნილებას შორის. ანუ, საქონელი იწარმოება ზუსტად იმდენი, რამდენადაც ისინი ყიდვის მსურველნი არიან.
არსებობს ნაწილობრივი და ზოგადი წონასწორობა. ნაწილობრივი წონასწორობის პირობებში, პროპორციულობა მიიღწევა კონკრეტულ დარგობრივ ბაზრებზე, რომლებიც ეროვნული ეკონომიკის ნაწილია. ზოგადი წონასწორობა გულისხმობს, რომ ყველა ეროვნულ ბაზარს აქვს ურთიერთდაკავშირებული წონასწორობა. როდესაც მიიღწევა ზოგადი მაკროეკონომიკური წონასწორობა, სუბიექტების საჭიროებები სრულად დაკმაყოფილებულია.
ასევე, მაკროეკონომიკური წონასწორობა შეიძლება იყოს რეალური და იდეალური (თეორიულად სასურველი), სტაბილური და არასტაბილური, მოკლევადიანი და გრძელვადიანი.
