დოლარი დიდი ხანია მსოფლიოში ყველაზე ფართოდ გავრცელებული, ცნობილი და ნახსენები ვალუტაა. თითქმის ნებისმიერ ქვეყანაში შეგიძლიათ, საჭიროების შემთხვევაში, გადაიხადოთ მწვავე მწვანე ბანკნოტებით, დოლარის ნიშანი გახდა მასობრივი კულტურის ნაწილი და მისი პოპულარობა განუწყვეტლივ გრძელდება.
ყველას დიდი ხანია მიჩვეულია, რომ ერთ-ერთი ქვეყნის ვალუტამ მსოფლიო ბაზარზე დაიწყო დომინირება, მრავალი ათწლეულის განმავლობაში პოპულარობის დაკარგვის გარეშე. მრავალი ქვეყანა ოფიციალურად იყენებს აშშ დოლარს, როგორც ერთადერთი ან დამატებითი ვალუტა. ფულის გადახდა ამერიკის საზოგადოებრივი და პოლიტიკური მოღვაწეების პორტრეტებით სხვადასხვა ქვეყანაში შეიძლება. ოთხმოცდაათიან წლებში, რუსეთში, რომელიც ერთ დროს ბასტიონი იყო შეერთებული შტატებისა და მისი ვალუტის წინააღმდეგ ბრძოლაში, უფრო ადვილი იყო მეტნაკლებად დიდი შესყიდვების გადახდა სტაბილური დოლარით, ვიდრე რუბლებით, რომლებიც მუდმივად კარგავენ ფასს. ბევრმა კომპანიამ, მსხვილი ბიზნესიდან დაწყებული საოჯახო ტექნიკის მაღაზიებამდე, ფასები შეადგინა დოლარებში.
მეორე მსოფლიო ომის დასრულებისთანავე, 1944 წელს, ანტიჰიტლერული კოალიციის ქვეყნები შეთანხმდნენ გამოიყენონ აშშ დოლარი მსოფლიოს სარეზერვო ვალუტად. ამან შესაძლებელი გახადა სხვა ვალუტის კურსის სტაბილიზაცია დოლართან მიმართებაში მოქნილი მიბმის წყალობით, რომლის წყალობითაც გაცვლითი კურსი 1 პროცენტზე მეტით ვერ იცვლებოდა. დოლარი ოქროს სტანდარტთან იყო დაკავშირებული, რადგან იმ დროს შეერთებული შტატები ფლობდა მსოფლიოს ოქროს რეზერვების უმეტეს ნაწილს. ტროიის უნციის ოქროს ღირებულება განისაზღვრა 35 დოლარად უნციაზე. გაცვლითი კურსის სტაბილიზაციისთვის, სახელმწიფოების მთავრობებს დოლარის ყიდვა ან გაყიდვა მოუწიათ.
ქალაქ ბრეტონ ვუდსის საპატივსაცემოდ, სადაც ხელი მოეწერა ისტორიულ ხელშეკრულებას, საერთაშორისო ფინანსების ამ სისტემას დაარქვეს ბრეტონ ვუდსი. ეს აღმოჩნდა ძალიან წარმატებული გამოსავალი და გამოიწვია მსოფლიო ეკონომიკის სწრაფი და სტაბილური ზრდა. ამავდროულად, ბრეტონ ვუდსის სისტემამ სწრაფად გამოიწვია მსოფლიოს ქვეყნების ეკონომიკის დოლარიზაცია და, შესაბამისად, მათი გადასვლა ნაწილობრივ კონტროლზე ფედერალური სარეზერვო სისტემის მიერ, ხოლო შეერთებულ შტატებში - დაჩქარებულ ნარჩენებზე ოქროს რეზერვის.
1976-1978 წლებში ბრეტონ ვუდსის სისტემა შეიცვალა იამაიკურით, რომელმაც დოლარის კაკალი ოქროს სტანდარტამდე მიიყვანა და ოქრო საქონლად აქცია. ამავდროულად, ვალუტებმა "თავისუფლად მოძრაობდნენ", ანუ მათი კურსი აღარ იყო დაკავშირებული დოლართან. ბრეტონ ვუდსის სისტემის მიტოვების ერთ-ერთი მიზანი იყო დამოკიდებულების შემცირება აშშ-ს ფედერალური სარეზერვო სისტემის პოლიტიკაზე, მაგრამ პრაქტიკაში შედეგები საპირისპირო იყო. ახლა ფედერაციიდან თავისუფალი იყო ოქროს სტანდარტი და შეეძლო შეუზღუდავი ემისიების პრაქტიკა. განვითარებადმა ქვეყნებმა დაიწყეს გადახდა ამერიკულ ბაზარზე შესვლისთვის დოლარებში, რაც, მიუხედავად ოქროს უკანა მხარისა, გადახდის ყველაზე მოსახერხებელ საშუალებად რჩებოდა.
ამერიკის ეკონომიკამ უზარმაზარი მოგება მოიტანა საერთაშორისო საგადასახადო ვალდებულებების დოლარად გადახდით. ამასთან, ქვეყნის საგარეო ვალი საგანგაშო ტემპით განაგრძობდა ზრდას. გასული საუკუნის 80-იანი წლების ბოლოს აშშ-ს ეკონომიკამ შეიძლება მძიმედ იტანჯოს, მაგრამ საბჭოთა კავშირის დაშლამ დაამატა მრავალი ქვეყანა, რომლებიც აშშ-სთან ვაჭრობდნენ და დოლარს იყენებდნენ აღმოსავლეთ ევროპის, აფრიკის და აზიის სახელმწიფოებში. ამ დროისთვის, მიუხედავად ისეთი მსხვილი მოთამაშეების ბაზრებზე ყოფნისა, როგორიცაა ევროკავშირი, ჩინეთი და ინდოეთი, მსოფლიო მაინც იყენებს აშშ დოლარს. ევროპაში ევრო კონკურენციას უწევს ამერიკულ ვალუტას, მაგრამ პრეზიდენტებთან ბანკნოტების პოპულარობა არ მცირდება.
