ინგლისის ბანკი ერთ – ერთი წამყვანი ცენტრალური ბანკია ევროპაში. ეს არის უძველესი ფინანსური ინსტიტუტი, რომელსაც აქვს კონსერვატიული მიდგომა, უნაკლო რეპუტაცია და მდიდარი ისტორია და ტყუილად არ უწოდეს მას "მოხუცი ქალბატონი".
ინგლისის ბანკი გაიხსნა 1694 წელს. მთავრობას თანხები სჭირდებოდა საფრანგეთთან ომის გასაგრძელებლად. შოტლანდიელმა ფინანსისტმა უილიამ პეტერსონმა შემოგვთავაზა სპეციალური ფინანსური ინსტიტუტის შექმნა, რომელიც დაბეჭდავდა ქაღალდის ბანკნოტებს ქვეყნის ბიუჯეტის დასახმარებლად. შედეგად, შეიქმნა სპეციალური სააქციო საზოგადოება, რომელსაც ეკუთვნის 1,260 აქციონერი, მათ შორის მეფე და პარლამენტის რიგი წევრები.
ასე გამოჩნდა ინგლისის ბანკი და პირველი შენატანი იყო 1200 გირვანქა სტერლინგი, რაც მთავრობისთვის საწყისი სესხი გახდა.
ბანკის შენობა შექმნა არქიტექტორმა ჯონ სოანმა. აღმოჩნდა, რომ ეს იყო ნამდვილი ქვის სეიფი, ცარიელი კედლებით და ფანჯრებზე ბარები, რომელსაც ბოლო დრომდე იცავდნენ სპეციალურად მომზადებული მცველები.
1925-39 წლებში ბანკი მთლიანად აღადგინა ჰერბერტ ბეიკერმა, მაგრამ დაცარიელდა კედელი. აღსანიშნავია, რომ მთავარ სადარბაზოში დარბაზში იატაკი მოზაიკით არის მორთული ცნობილი რუსი მხატვრის ბორის ანრეპის მიერ.
ახლა შენობა მოდერნიზებულია და აღჭურვილია უსაფრთხოების ელექტრონული სისტემებით.
თავდაპირველად, ამ ორგანიზაციას ჰქონდა უფლება გასცეს სესხები გირაოს სანაცვლოდ, გასცა სასაქონლო ზედნადები, ჩაეტარებინა გარიგებები საბაზრო გადასახადებით და ასევე შეიძინა და გაეყიდა ძვირფასი ლითონები. უფრო მეტიც, მეფეს არ ჰქონდა სრული ძალაუფლება ბანკზე. სესხის მისაღებად მას პარლამენტის თანხმობა უნდა მიეღო.
შედეგად, ინგლისის ფულის უდიდესი ნაწილი (კერძოდ, ოქროს და ვერცხლის მონეტები) ინგლისის ბანკის საცავებში შევიდა. ქაღალდის ბანკნოტების სიცოცხლისუნარიანობის უზრუნველსაყოფად, მათი საერთო ოდენობა ბანკის სარდაფებში ოქროს წონაზე იყო მიბმული. მიმოქცევაში იყო ქაღალდის ფული, როგორც ოქროს შემცვლელი (ინგლისის ყოფილი მთავარი ვალუტა). ოქრო იყო სტანდარტი, რომლითაც იზომება ქაღალდის ფულის ოდენობა. ბანკის მიერ ძვირფასი ლითონისთვის გაცემული ქაღალდის ბანკნოტების სავალდებულოობამ მიიღო სახელი "ოქროს სტანდარტი".
აღსანიშნავია, რომ 1979 წლამდე არ არსებობდა ოფიციალური რეგულაციები, რომლებიც არეგულირებდა ამ ინსტიტუტის მუშაობას. 1979 წელს მიიღეს კანონი, რომლის თანახმად, ინგლისის ბანკი ახდენს ყველა საკრედიტო ინსტიტუტის კლასიფიკაციას, რომლებიც ანაბრებს იღებენ. ამიერიდან, სერიოზული შემოწმების შემდეგ, ყველა მათგანს ახალი სტატუსი მიენიჭა. ზოგი ორგანიზაცია იღებს აღიარებული ბანკის სტატუსს ინგლისში, სხვები - ლიცენზირებული კომპანიები დეპოზიტების მისაღებად. იმავე წელს ქვეყანაში ხელისუფლებაში მოვიდნენ კონსერვატორები მარგარეტ ტეტჩერის მეთაურობით და მონეტარული პოლიტიკა ყურადღების ცენტრში იყო. ბრიტანეთში ყველა ბანკის საქმიანობაზე კონტროლს ახორციელებს მთავრობა უშუალოდ გადასახადების ყიდვა-გაყიდვის გზით.
გასული საუკუნის 90-იან წლებში ბაზრის ოპერაციები პრიორიტეტი გახდა. ინგლისის ბანკი, სახაზინო განკარგულების შესაბამისად, აფორმებს უამრავ ოპერაციას ქვეყნის ოქროს და სავალუტო რეზერვების საჭირო რაოდენობის შესანარჩუნებლად. მას ასევე უნდა გაეკონტროლებინა ეროვნული ვალუტის გაცვლითი კურსი.
1997 წელს ინგლისის ცენტრალურმა ბანკმა, ფინანსური ქცევის ორგანომ და ხაზინმა ხელი მოაწერეს მემორანდუმს. დოკუმენტში გაწერილი იყო მათი კარგად კოორდინირებული მუშაობის პრინციპები და პირობები, რომლებიც მიზნად ისახავდა ქვეყნის ფინანსური სტაბილურობის შექმნას.
ინგლისის ბანკს ხელმძღვანელობს მთავარი აღმასრულებელი დირექტორი. ის მთავრობის მიერ დანიშნულ სხვა 16 წევრთან ერთად დირექტორატში ზის. მათ შორის არის თავად ბანკის 4 დირექტორი, ხოლო დანარჩენი 12 ადამიანი მსხვილი ჰოლდინგების და კომპანიების მფლობელები ან მენეჯერები არიან.დირექცია თვეში ერთხელ მაინც უნდა იკრიბებოდეს, ბანკის მუშაობასთან დაკავშირებული მნიშვნელოვანი საკითხების განხილვისა და გადაჭრის მიზნით. მიმდინარე საკითხებსა და სამუშაო მომენტებს წყვეტს სახაზინო კომიტეტი. ხაზინა შედგება 5 დირექტორისგან, მენეჯერისგან და მისი მოადგილისგან.
